บทความทั่วไป

:: ขุนเขาแห่งความมั่นคง ::

กะว่าก๋า

 

 

:: ขุนเขาแห่งความมั่นคง ::




ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า

 













เงาสะท้อนวูบไหวในสายน้ำ
เช้านั้น....หมอกเหมยสีขาวห่มคลุมขุนเขาเบื้องหน้า
ฉันยืนโดดเดี่ยวท่ามกลางสายลมเย็นที่ริ้วไล้


หยุด
และ
ยืนมอง


นั่นคือขุนเขาหรือไม่ใช่ ?
นั่นคือเงาสะท้อนอันยอกย้อน
หรือความเป็นจริงแห่งชีวิตที่ซ่อนซ้อนความลวง



ก่อนหน้านั้นฉันเป็นสิ่งใด ?
อาจมิได้เป็นทั้งขุนเขา
น้ำใส
หรือเงาสะท้อน


มิได้เป็นทั้งสายลมที่โชยพลิ้วผ่าน
มิได้เป็นทั้งสิ่งที่เธออยากให้ฉันเป็น
มิได้เป็นในสิ่งที่ฉันเองอยากเป็น
มิได้เป็นในสิ่งที่ใครคาดหวัง


ฉันเป็น...
ฉันเคยเป็น
แต่ขณะนี้
ฉันมิได้เป็นสิ่งใดเลย.

 

 

กล่องความคิดเห็น

การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่